ارزش روش های مختلف تشخیص هیداتیدوزیس در نشخوارکنندگان بزرگ

شناسنامه علمی شماره

نویسندگان

1 دانشیار بخش انگل شناسی، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه

2 دانشیار بخش ایمنی شناسی، گروه میکروبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه

چکیده

بیماری هیداتیدوز ناشی از رشد متاسستود Echinococcus granulosus در اندام های مختلف بدن میزبان های واسط است که انتشار جهانی دارد. ایران در گروه مناطق هیپراندمیک هیداتیدوزیس می با شد. براین اساس ارزیابی واکنش آنتی ژنی در مجاورت با آنتی سرم تهیه شده از گاو (256راس) و گاومیش (132راس) در مقایسه با یافته های کشتارگاهی و مولکولی انجام شد. آنتی ژن محلول از تغلیظ مایع کیست هیداتید و سونیکه کردن پروتواسکولکس ها تهیه شد. سرم ضدمایع کیست و پروتواسکولکس از ایمن سازی خرگوش تهیه گردید. استخراج DNA از پرتواسکولکس انجام شد و قطعه  bp688 از ژن nda1 تکثیر گردید. در مشاهدات کشتارگاهی، 4/18درصد گاوها و 3/8درصد گاومیش ها آلوده به کیست هیداتید در کبد و ریه بودند. در صورتی که موارد مثبت آلودگی در روش مولکولی برای گاو 1/26درصد و برای گاومیش 3/14درصد بود. در روش دات الیزا موارد مثبت آلودگی برای گاو 7/22درصد و گاومیش 8/11درصد بود. در مقایسه با یافته های کشتارگاهی، حساسیت و ویژگی آزمون دات الیزا برای نمونه سرم های گاوی، به ترتیب، 01/81درصد و 95درصد بود. در حالی که حساسیت و ویژگی آزمون برای نمونه سرم های گاومیش 12/77درصد و 32/96درصد تعیین گردید. در گاومیش، ارزش تشخیصی روش مولکولی با حساسیت 2/91درصد و ویژگی 99درصد بود. در حالیکه حساسیت و ویژگی تشخیص مولکولی کیست هیداتید گاو به ترتیب 4/97درصد و 4/99 درصد بود. مقایسه یافته های آزمون سرمی به روش دات الیزا با روش تشخیص مولکولی نشان داد که حساسیت و ویژگی آزمون دات الیزا کمتر می باشد ولی اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت (05/0>P). با توجه به نتایج بدست آمده در این مطالعه، تکنیک دات الیزا می تواند به عنوان یک روش غربالگری کیست هیداتید برای نمونه های سرمی گاو و گاومیش توصیه گردد. 

عنوان مقاله [English]

Comparison of the validity of different diagnostic methods in determining hydatidosis in larg ruminants

نویسندگان [English]

  • M Yakhchali 1
  • A Morshedi 2
1 Associated Professor of Parasitology division, Department of Pathobiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia –Iran
2 Associated Professor of Immunology Division, Department of Microbiology, Faculty of Veterinary Medicine, Urmia University, Urmia –Iran
چکیده [English]

Hydatidosis is caused by the larval stage (metacestode) of the tapeworm Echinococcus granulosus. The disease has a worldwide distribution and Iran is in the hyperendemic region. In the present study, the efficacy of Dot-ELISA and PCR tests for detecting hydatid cysts was investigated. Blood samples and samples from liver and lung were collected from a number of 256 cattle and 132 water buffaloes. Soluble antigen was obtained from hydatid cyst fluids (HCFs) and protoscolices (Px) using concentration and sonication procedures. Anti HCFs and Px were provided from rabbits immunized with soluble antigens. For molecular analysis, DNA was extracted from tissue samples and a 688 bp fragment of nda1 gene was amplified. Necropsy findings indicated that lung and liver hydatid cyst infection was 18.4% for cattle and 8.3% for water buffaloes. Results of Dot-ELISA test showed that 22.7% of cattle and 11.8% of water buffaloes were seropositive for hydatid cysts. Infection rate using molecular detection were 26.1% in cattle and 14.3% in water buffaloes. Using necropsy findings as gold standard test, sensitivity and specificity of Dot-ELISA was 81.01% and 95% for cattle, respectively. Whereas sensitivity and specificity was 77.12% and 96.32% for water buffaloes. Sensitivity and specifity of PCR test was 97.4% and 99.4% for examined cattle while these indexes were 91.2% and 99% for examined water buffaloes. Data analysis showed that there is no significant difference between these two technique (P<0.05).  Based on result of this study, Dot-ELISA technique can be considered as one of the useful methods in the screening of hydatid cyst in cattle and water buffalo.

1- اسلامی علی؛ حسینی، ح. (1375). گزارش درباره آلودگی های کرمی لوله گوارش سگهای گله در ایران، مجله پژوهش و سازندگی، شماره 33، صفحه 85-84.##
2- اسلامی، علی (1376). کرم شناسی دامپزشکی: سستودها، انتشارات دانشگاه تهران، جلد دوم، صفحه 190-150.##
3- دلیمی اصل، ع. ح.، قمری، ز. و قبله، ف. (1385). وضعیت اپیدمیولوژیکی اکینوکوکوزیس/ هیداتیدوزیس دامی در شهرستان ارومیه، مجله پژوهش و سازندگی، دوره 19، شماره 2 ، صفحه 81-76 . ##
4- سعیدی،  ف. (1370). درمان دارویی کیست هیداتیک در انسان . سمینار سراسری کیست هیداتیک در استان لرستان، صفحه 36-30 . ##
5- موسوی، ط.، معتمدی، غ. ر.، اخویزادگان، م. ع.، ظریف فرد، م. ر. و اسدی، ن. (1384). تشخیص سرولوژیک عفونت تجربی هیداتیدوزیس در گوسفند با روش الایزا، مجله تحقیقات دامپزشکی ایران، دوره5، شماره1، صفحه 140-19.##
6-قبادی، ک. و یخچالی، م. (1382). بررسی میزان آلودگی کرمی کبد گاومیش و خسارت اقتصادی حاصل از آن در کشتارگاه ارومیه، مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، دوره58، شماره19، صفحه20-1. ##
7- یخچالی، م. و غرقی، ب. (1385). بررسی میزان شیوع هیداتیدوزیس در نشخوارکنندگان کشتار شده در شهرستان بانه (استان کردستان) در سال 1380، مجله دامپزشکی ایران، شماره12، صفحه 95 -88.##
8- Ahmadi, N. and Dalimi, A. (2006). Characterization of Echinococcus granulosus isolates from human, sheep and camel in Iran. Infect. Genet. Evol. 6: 85–90. ##
9- Baba, H., Messedi, A., Masmodi, S., Zribi, M. and Sahnoun, Y. (1994). Diagnosis of human hydatidosis: comparision between imagery and six serologic techniques. Am. J. Trop. Med. Hyg. 50: 64-68.##
10- Bowles, J., Blair, D. and MacManus, D.P. (1992). Genetic variants within the genus Echinococcus identified by mitochondrial sequencing. Mol. Biochem. Parasitol. 54:165–174.##
11- Dalimi-asl, A., Madani, R., Ghorbankhani, D. and Salami, S. (2000). Comparative evaluation of serodiagnostic techniques in cystic hydatidosis. Archives of Razi Institute. 52: 43-49. ##
12- Dyachenko, V., Pantchev, N., Gawlowska, S., Globokar, M.V. and Bauer, Ch. (2008). Echinococcus multilocularis infections in domestic dogs and cats from Germany and other European countries. Vet. Parasitol. 157(3-4): 244-253. ##
13- Fasihi Harandi, M., Hobbs, R.P., Adams, P.J., Mobedi, I., Morgan-Ryan, U.M. and Thompson, R.C.A. (2002). Molecular and morphological characterization of Echinococcus granulosus of human and animal origin in Iran. Parasitol. 125:367–373.##
14- Hadighi, R., Mirhadi, F. and Rokni, M.B. (2003). Evaluation a dot-ELISA for the serodiagnosis of human hydatid disease. Pak. J. Med. Sci. 19 (4): 268-272. ##
15- Irabuena, O., Nieto, A., Ferriera, A.M., Batisstoni, J. and Ferragut, G. (2000). Charactrization and optimizing of bovine Echinococcos granulosus cyst fluid to be used in immunodiagnosis of hydatid disease by ELISA. Rev. Inst. Med. Trop. Sao Paulo. 42(5): 255-262.##
16- Kanwar, J.R. and Vinayak, V.K. (1992). The significance free immune-complex hydatid specific antigen (s) as immunodiagnostic tool for human hydatidosis. J. Med. Microbiol. 37 (6): 396-403.##
17- Mehrabani, D., Oryan, A., Sadjjadi, S.M. (1999). Prevalence of Echinococcus granulosus infection in stray dogs and herbivores in Shiraz, Iran. Vet. Parasitol. 86: 217–220.##
18- Moro, P.L., Garcia, H.H., Gonzales, A.E, Bonilla, J.J., Verastegui, M. and Gilman, R.H. (2005). Screening for cystic echinococcosis in an endemic region of Peru using portable ultrsonography and the enzyme-linked immunoelectrotransfer blot (EITB) assay. Parasitol. Res. 96 (4): 2442-246.##
19- Motamedi, G.R., Abshar, N. and Paykari, H. (2001). Comparision of ELISA and Agar gel diffusion techniques in diagnosis human hydatidosis. Archives of Razi Institute. 51: 85-91. ##
20- Munoz, C., Nieto, A., Gaya, A., Martinez, J. and Vives, J. (1986). New experiments criteria for optimization of solid phase antigen concentration and satiability in ELISA. J. Immunol. Methods. 94: 137-144.##
21- Njeruh, F.M. and Gathuma, J.M. (1987). Serodiagnosis of Hydatidosis in livestock by the indirect hemaglutination (IHA) and the enzyme-linled immunosorbant assay (ELISA). Bulletin Animal health and Production Africa. 35:124-129. ##
22- Rafiei, A., Jahanshahi, A. and Talaeizadeh, A. (2008). Evaluation of specific IgG antibody detection in diagnosis and post surgical monitoring of cystic echinococcosis. Iranian J. Parasitol. 3(2):10-14.##
23- Rostami Nejad1, M., Nazemalhosseini Mojarad, E., Nochi1, Z., Fasihi Harandi, M. Cheraghipour, K. Mowlavi, G.R. and Zali, M.R. (2008). Echinococcus granulosus strain differentiation in Iran based on sequence heterogeneity in the mitochondrial 12SrRNA gene. J. Helminthol.4: 1–5.##
24- Sharbatkhori, M., Kia, E.B., Fasihi Harandi, M., Jalalizand, N., Zahabiun, F. and Mirhendi, H. (2009) Comparison of five simple methods for DNA extraction from Echinococcus granulosus protoscolices for PCR amplification of ribosomal DNA. Iranian J. Parasitol. 4(2):54-60.##
25- Sibihi, Y., Janssen, D. and Osuna, A. (1996). Serologic recognition of hydatid cyst antigens using different purification methods. Diagn. Microbiol. Infect. Dis. 24 (4): 205-211.##
26- Sibihi, Y., Rmiqui, A., Rodrigues, T.A. and Osuna, A. (2001). Comparative sensivity of six serological tests and diagnostic value of ELISA using purification antigen in hydatidosis. J. Clin. Lab. Anal. 15 (1): 14-18.##
27- Taherkhani, H. and Rogan, M.T. (2000). General characterization of laminated layer of Echinococcus granulosus. Iranian J. Med. Sci. 25 (3-8): 95-104.##
28- Taghipour, N., Bandepour, M., Pazoki, R., Haghighi, A., Nazari Pouya, M.R. and Kazemi, B. (2009). Subcloning and expression of recombinant Echinococcus granulosus antigen B, in Pqe-30 expression vector. Iranian J. Parasitol. 4(4):1-9.##
29- Vrela-Diaz, V.M. and Coltorti, E.A. (1976). Techniques for the immunodiagnosis of human hydatidosis. Series of Scientific and Technical Monographs. Argentina. Pan American Zoonoses Centeral Publication. pp.: 554-557. ##
30- Zhang, W., Li, J. and McManus, D.P. (2003). Concepts in immunology and diagnosis of hydatid disease. Clin. Microbiol. Rev. 16:18-36.##