مطالعه اثرات Lactobacillus paracasei بر آسیبهای کبدی ناشی از اشریشیا کلی انتروپاتوژنیک در همستر

صالحی, الهام; مروتی شریف اباد, مجید

doi:10.22092/vj.2017.108593.1246

مطالعه اثرات Lactobacillus paracasei بر آسیبهای کبدی ناشی از اشریشیا کلی انتروپاتوژنیک در همستر

نوع مقاله : مقاله کامل

نویسندگان

¹ استادیار،گروه دامپزشکی، آموزشکده دامپزشکی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران

² استادیار، گروه دامپزشکی، آموزشکده دامپزشکی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران

10.22092/vj.2017.108593.1246

چکیده

بیماری اسهال هنــوز بـه عنـوان یکـی از بـزرگ‌ترین مشـکلات سلامتی در کشورهای مختلف جهان مطرح می‌باشد. در کشورهای در حـال توسـعه اشریشـیا کلـی انتروپاتوژنیک از عوامـل مـهم اسـهال در بچه‌ها و مهم‌ترین عامل اســهال مسـافران مـی‌باشـد. کلونیزاسیون اشریشـیا کلـی انتروپاتوژنیک در روده انسان و حیوان و مهاجرت باکتری به کبد می‌تواند عوارضی را برای این ارگان ایجاد نماید (2). پروبیوتیـک‌هـا میکـروارگانیسـم‌هـای زنـده‌ای هستند که وقتی توسط میزبــان مصـرف مـی‌شـوند در سـلامتی میزبـان دارای اثـرات مفیـدی می‌باشند (7). تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که برخی پروبیوتیک‌ها مانند Lactobacillus paracasei می‌تواننداز رشد باکتری‌های انتروپاتوژنیک مانند Enteropathogenic Escherichia coli در شرایط آزمایشگاه جلوگیری نمایند. همچنین با کمک این پروبیوتیک‌ها می‌توان از بروز ضایعات پاتولوژیک باکتری‌ها در شرایط زنده و داخل بدن موجودات زنده نیز جلوگیری کرد ( 15و8). هدف از این مطالعه بررسی کاربرد Lactobacillus paracasei به عنـــوان یک ارگانیسم پروبیوتیکـی بـرای کـاهش ضایعات ناشی از Enteropathogenic Escherichia coli در کبد همستر مــی‌باشــد. به این منظور 30 سر همستر نر به سه گروه تقسیم شدند. حیوانات گروه 2 و 3 هر کدام به مدت 7 روز به ترتیب 1 سی‌سی محلول حاوی 107 و 108 مخمر Lactobacillus paracasei را به صورت دهانی دریافت نمودند. در حالی‌که حیوانات گروه اول به عنوان گروه کنترل فقط 1 سی سی سالین نرمال دریافت نمودند. به همه حیوانات در روز هفتم یک میلی لیتر سوسپانسیون میکروبی حاوی 108 باکتری Enteropathogenic Escherichia coli خورانده شد. در روز چهاردهم بعد از تلقیح باکتری، تمامی حیوانات به روش انسانی معدوم شدند. نمونه‌های بافتی مناسب از کبد آن‌ها تهیه و جهت ثبوت، در فرمالین بافر 10 درصد قرار داده شد و به منظور تهیه مقاطع بافتی مناسب به آزمایشگاه هیستوپاتولوژی دانشگاه اردکان ارسال گردید. در پایان، نتایج حاصل از بررسی هیستوپاتولوژیک کبد با استفاده از آزمون آماری Fisher exact test به طور توصیفی مورد بررسی قرار گرفت. در کبد 8 همستر در گروه کنترل پرخونی و نکروز کانونی مشاهده گردید. این در حالی بود که در دو گروه 2 و 3 هیچ ضایعه پاتولوژیک مشخصی در کبد رویت نگردید. نتایج مطالعه حاضر بیان می‌کند که لاکتوباسیلوس پاراکازئی دارای اثرات حفاظتی ناشی از ضایعات اشریشیا کلی انتروپاتوژنیک در بدن همستر می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

20.1001.1.24235407.1397.31.1.13.4

عنوان مقاله [English]

The study of Lactobacillus paracasei effects on liver lesions caused by Enteropathogenic Escherichia coli in hamster

نویسندگان [English]

E. Salehi ¹
M. Morrovati ²

¹ Assistant Professor, Department of Veterinary, Ardakan University, Ardakan, Iran.

² Assistant Professor, Department of Veterinary, Ardakan University, Ardakan, Iran.

چکیده [English]

Diarrheal disease is still one of the biggest health problems in different parts of the world. In developing countries, Enteropathogenic Escherichia coli not only is the main causes of diarrhea in children ,but also the most important factor for traveler's diarrhea. EPEC bacteria (Escherichia coli) colonize human and animal gastrointestinal canals and migrate to the liver which can cause complications in these organs. Probiotics are live microorganisms when used are helpful for the host’s health. Recent studies show that some probiotics such as Lactobacillus paracasei can prevent the growth of EPEC in vitro. Also with the help of probiotics, pathological lesions of bacteria can be also avoided in vivo.This study was conducted to investigate the protective effects of Lactobacillus paracasei on liver pathologic lesions of Enteropathogenic Escherichia coli in hamster. Thirty male hamsters were divided into three group (1,2,3). Hamsters in group 2 and 3 received 1 ml of saline contained 107 and 108 CFU of Lactobacillus paracasei orally for 7 days. Respectively animals in group 1 (as control) received only 1 ml normal saline.on day seven all animals were challenged orally with 108 Enteropathogenic Escherichia coli on day 14, firstly all Hamsters challenged with the bacterium, then all animals were euthanized specimens of liver were fixed in 10% buffered formalin solution for histological examinations and translated to the histopathologic laboratory of Ardakan University. the result of liver histopathologic examinations was investigated by Fisher exact test and showed areas of focal necrosis and congestion in 8 control Hamsters compared with Hamsters in experiment groups that didn’t show any marked pathological changes in the liver. The result of this study indicates that Lactobacillus paracasei has a protective effect on Enteropathogenic Escherichia coli infection in hamsters and histological examination confirms this results.

کلیدواژه‌ها [English]

liver
Histopathology
Lactobacillus paracasei
Enteropathogenic Escherichia coli
Hamster

مراجع

1.Aldemir, M.(2002). Effect of octreotide acetate and Saccharomayces buolardii on bacterial translocation in an intestinal loop obstraction model of rats. Tohoku Journal of Experimental Medicine. 198:1-9.
2. Alikhani, M., Hashemi, S., Aslani, M., Farajnia, S. (2013). Prevalence and antibiotic resistance patterns of diarrheagenic Escherichia coli isolated from adolescents and adults in Hamedan, Western Iran. Iranian Journal of Medical Microbiology. 5(1):42-47.
3. Bengmark, S. (1995). Ecological control of the gastrointestinal tract, the role of probiotic flora. Gut. 42(1): 2-7.
4. Bernet, M.F., Brassart, D., Neeser, J.R., Servin , A.L. (1994). Lactobacillus acidophillus LA1 binds tocultured human intestinal cell lines and inhibits cell attachment and cell invasion by enterovirulent bacteria. Gut. 35(4): 483-489.
5.Chiristine, M.S.(1998). Prevention of antibiotic associated diarrhea by Saccharomayces boulardii. Gastrology. 96:981-988.
6. De Roos, N.K., Katan, M.B. (2000). Effects of probiotic bacteria on diarrhea, lipid metabolism, and carcinogenesis: a review of papers published between 1988 and 1998. The American Journal of Clinical Nutrition. 71(2):405-411.
7. Fuller, R. (1380). Probiotics and application in animal and poultry nutrition, First edition, Noorbakhsh publication, pp, 47-50.(in persian).
8.Gary, W.E., Christina, M.S., Lynne, V.M. (1996). Biothrapeutic agents. The Journal of the American Medical Association. 275(11): 870-876.
9. Gedek,B.R. (1999). Adherence of Escherichia coli serogroup O 157 and Salmonella typhimurium mutant DT 104 O to the surface of Saccharomayces boulardii. Mycoses. 42: 261-264.
10. Kalantar, E., Soheili, F., Salimi, H., Soltan Dallal, M. (2011). Frequency, antimicrobial susceptibility and plasmid profiles of Escherichia coli pathotypes obtained from children with acute diarrhea. Jundishapur Journal of Microbiology. 4(1):23-28.
11. Kirillov, D.A., Peronova, N.B. (2002). Modifying action of Saccharomayces boulardii on the biological properties of enterobacteria, Zhurnal mikrobiologii, epidemiologii,immunobiologii. 4:57-59.
12. Kosanen, P.J., Salminen ,S., Saxelin, M. et al. (1990) .prevention of travelers’ diarrhea by lactobacillus GG. Annals of Medicine. 22: 53-56.
13. Kruis, W., Schutz ,E., Fric, P., et al. (1997). Double blind comparison of an oral Escherichia coli preparation and mesalazine in maintaining remission of ulcerative colitis. Alimentary Pharmacology & Therapeutics. 11: 853-858.
14.Leslie, C.O. (1998). Enterobacteriaceae. In: Albert ,B. Max, S. Topleys Willsons Microbiology and Microbial Infections: Oxford University Inc, NewYork: USA, pp, 514-699.
15. Macfarlane, S., Macfarlane, G., Cummings, J.T. (2006). Review article: prebiotics in the gastrointestinal tract. Alimentary pharmacology & therapeutics. 24(5): 701-719.
16. McCullough, M.J, (1998). Species identification and virolence attributes of Saccharomayces boulardii. Journal of Clinical Microbiology. 36:2613-2617 .
17. Nguyen,R.N., Taylor, L.S., Tauschek, M., Robins-Browne, R.M. (2006). Atypical enteropathogenic Escherichia coli infection and prolonged diarrhea in children. Emerging Infectious Diseases. 12(4): 597-603.
18- Parasol, N., Freitas, M., Theroux.( 2005). Lactobacillus casei DN-114001 inhibit the increase in paracellular permeability of Enteropathogenic Escherichia coli infected T84 cell, Research in Microbiology. 156:256-262.
19. Pedone, C.A., Bernabeu, A.O., Postaire, E.R., Bouley, C.F., Reinert, P. (2000).Multicentric study of the effect of milk fermented by Lactobacillus casei on the incidence of diarrhoea. International Journal of Clinical Practice. 54(9):568-571.
20. Perdigon, G.1., Nader de Macias, M.E., Alvarez, S., Oliver, G., Pesce de Ruiz Holgado, A.A. (1990). Prevention of gastrointestinal infection using immonobiological method with milk fermented with Lactobacillus casei and Lactobacillus acidophillus. Journal of Dairy Research. 57:255-264.
21. Peret-Filho, M. (1998). Dose effect of oral Saccharomayces boulardii treatment on morbidity and mortality in immunosuppressed mice. Journal of Medical Microbiology. 47:111-116.
22. Quan, shu., Harsharnjit, S.Gill. (2002). Immune protection mediated by the probiotic Lactobacillus rhamnosus HN001 against Escherichia coli infection in mice. FEMS immunology and medical Microbiology .34:59-64.
23. Rodrigues, A.C.,Nardi, R.M. (1996). Effect of S. boulardii against experimental oral infection with Salmonella typhimurium and Shigella flexneri in conventional and gnotobiotic mice. Journal of Applied Microbiology. 81:251-256
24. Thomas,C., Ronald, D. (1997). Veterinary Pathology, first. ed, Williams and Wilkings, pp, 227-240.
25. Tong, Zhao., Michael, P. Doyle., Barry, G. Harmon., Cathy, A. Brown., P. O. Eric, Mueller., Andrew, H. Parks. (1998). Reduction of Carriage of Enterohemorrhagic Escherichia coli O157:H7 in Cattle by Inoculation with Probiotic. Journal of Clinical Microbiology. 36(3): 641-647.
26. William, C. (1995). Thomson’s Special Veterinary Pathology, 2nd edition, Mosby, pp, 257-268.
27. Yamazaki,S., Kamimura, H., Momose, H., Kawashima, T., Ueda, K. (1982). The protective effect on bifidobacterium monoassociation against lethal activity of E. coli. Bifidobacteria and Microflora. 1: 55-60.